• Beton po rozszalowaniu oddaje rysunek szalunku odbity w zaprawie betonowej. Szalunki posiadające określoną chłonność umożliwiają odciąganie z warstwy powierzchni betonowej pęcherzyki powietrza i pewnej ilości wody. To wspomaga produkcję betonów o stosunkowo małej ilości porów na powierzchni betonu oraz uzyskania ciemniejszego koloru betonu. Szalunki niechłonne pozwalają na uzyskiwanie gładkich powierzchni betonu ale to sprzyja powstawaniu porów na powierzchni betonu i powstawaniu tzw. efektu marmurkowego lub chmurek. Użycie mniej chłonnych szalunków sprzyja powstawaniu ciemniejszego koloru betonu.
• Rodzaj szalunku, materiału z jakiego szalunek wykonano, rodzaju sklejki i stopnia jej zużycia, oczyszczenia szalunku, montowania wszelkiego dodatkowego materiału mającego nadać określoną teksturę i strukturę oraz otwory w betonie i na jego powierzchni wpływa na trudności związane z układaniem betonu do szalunku.
• Jednym z najważniejszych elementów potrzebnego do szalunku jest zastosowanie płynów antyadhezyjnych. Płyny muszą być indywidualnie dobrane przez znawcę od betonów architektonicznych. Źle dobrane płyny lub ich złe użycie powoduje duże przebarwienia koloru betonu oraz tworzy zacieki na jego powierzchni.
• Bardzo istotnym parametrem jest montaż samego szalunku oraz rozmieszczenie zbrojenia.

Wszelkie tolerancje producenta dotyczące ugięcia szalunku, sklejki, chłonności, luzów montażowych, dokładności wykonania i przygotowania formy do układania betonu powinny być szczegółowo opisane jako żelazne zasady technologii wykonywania betonu.